Książeczka ta swego czasu pełnić miała rolę swoistego przewodnika po literaturze dziecięcej dla rodziców. Miała pomóc im w aktywnym i świadomym programowaniu czytelnictwa u dziecka i pomóc w doborze literatury umożliwiającej jego wszechstronny rozwój. Stąd (nie licząc informacji ogólnych zawartych w pierwszych rozdziałach: "Co może zdziałać książka" i "Rozwój kontaktów z książką i zainteresowań czytelniczych dzieci") szczegółowe działy: "Książka a nauka"; "Książka a czas wolny"; "Książka a życie społeczne"; "Książka a wybór zawodu"; "Książka a miłość".

Niestety, książeczka mocno się już zdezaktualizowała, co jest związane z intensywnymi przemianami rynku wydawniczego, które nastąpiły w ostatnich trzydziestu latach. Rany, wtedy jeszcze nie było nawet "Jeżycjady"! A jednak ja ją przeczytałam z prawdziwą przyjemnością i zainteresowaniem. Być może ze względu na postać przesympatycznej Pani Profesor, autorki poczytnych książek dla dzieci, pomysłodawczyni i założycielki mojego ulubionego pisma "Guliwer". Pisze ona w sposób czytelny, zrozumiały dla laika, unikając uczonych terminów i napuszonego stylu. A może dlatego, że podoba mi się sama idea stworzenia przewodnika po najlepszych sposobach wprowadzania dziecka w świat literatury. A może przyjemność sprawiało mi śledzenie tego, co było czytane kiedyś, odświeżania sobie zapomnianych tytułów i porównywanie ich z obecną ofertą rynku wydawniczego. Z całą pewnością jednak nie jest to w tej chwili książka dla wszystkich i nie może stanowić wiarygodnego kompendium wiedzy o tym, co czytać. A jednak jej pierwsza część, dotycząca możliwości wychowawczych książki i etapów rozwoju czytelniczego, wciąż zasługuje na uwagę.

Oj, przydałoby się wznowienie i uaktualnienie takiego poradnika; tylko czy znaleźliby się rodzice, którzy chcieliby go czytać?