Książkę można polecić mieszkańcom Ursynowa, zwłaszcza tym z długim "stażem". Miło znajdować nawiązania do lokalnego folkloru. Odnosi się jednak wrażenie, że niektóre są dodane nazbyt "na siłę". Jak chociażby ten fragment, w którym dochodzi do katastrofy lotniczej nad Kabatami, nawiązujący do rzeczywistego wypadku. Jest to moment kompletnie dla mnie niezrozumiały. Być może była to próba odrealnienia powieści, ale odebrałem to jako chęć wyeksploatowania jeszcze jednego faktu z historii dzielnicy. Podobnie jak wątek z Gudźcem, zbiegłym z zoologicznego transportu, który jednak wykorzystany jest z dużo większym wdziękiem i urokiem, czasem tylko nazbyt natrętnie.

Czy można polecić tę książkę ludziom, którzy z Ursynowem nie mają wiele, czy też wręcz nic, wspólnego? Chyba jednak nie. Nie czyta się tej książki źle, ale nie zostaje długo w pamięci. Jest jak dla mnie zbyt nierówna. Jakby autor nie mogł zdecydować się, czy opisuje historię realistyczną, czy raczej zmierza w stronę surrealistycznej groteski. Przeważa realizm, ale surrealistyczne zabiegi (koronnym jest wspomniana katastrofa) są toporne i psują odbiór całości. Zabrakło lepszego wyważenia.