Głównym bohaterem powieści jest niewątpliwie Jurij Andriejewicz Żywago, ale autor nie prowadzi narracji tak, byśmy mogli się od razu o tym przekonać. Przedstawia masę postaci, które są potrzebne w tej historii, losy ich niesamowicie się przeplatają. Jest to opowieść o zwykłych ludziach, a rozpięta jest w czasie gdzieś tak od 1905 roku do początku lat 20. Nie jest to powieść, która mówiłaby dużo o Rewolucji Październikowej, postaci historycznych prawie brak, wydarzenia są tłem dla historii doktora. Nie możemy, myślę, traktować Pasternaka jako zagorzałego wroga Rewolucji, wprawdzie wkłada w usta Jurija Żywagi słowa ją potępiające, jednak znajdują się postacie, które ją pochwalają, dodajmy jeszcze opisy życia robotników - i mamy niejasną sytuację. Myślę, że Pasternak ubolewał nad obliczem Rewolucji, nad jej prymitywizmem, pustoszącym kraj. Z powieści wnioskuję, że autor przypuszcza, iż to "wina" ciemnoty wśród prostych ludzi, którzy się "rozbestwili" zyskując swobodę.

Polecam tym, którym spodobał się film (jest o wiele "płytszy") i tym, którzy chcą spojrzeć na Rewolucję oczami Rosjanina, który patrzy na nią bez dogmatycznego uwielbienia. Mimo że akcja powieści bywa rozwlekła, to da się tę książkę przeczytać.