Jestem świeżo po lekturze tej książki. Wcześniej czytałem "Srebrne orły" - może niekoniecznie pozostaje to w zgodzie z rekomendowaną chronologiczną kolejnością czytania Parnickiego, tym niemniej powieści powiązane są tematyką "piastowską" (mówiąc w OGROMNYM, oczywiście, uproszczeniu...).

To, co uderzyło mnie podczas lektury obydwu wspomnianych utworów, to kompletnie inne spojrzenie na wczesnośredniowieczną polską historię. Inne - czyli z innej perspektywy, bardzo szeroko uwzględniającej ogólnoeuropejski kontekst historyczno-polityczno-geograficzny. Dopiero "odkrycie" historii polskiego średniowiecza w ujęciu Parnickiego uzmysłowiło mi, jak dalece w owych czasach "byliśmy w Europie" - w kontekście przepływu ludzi, dóbr i idei. Zresztą, nie tylko w Europie - bo w "Darach...", jak również w "Srebrnych orłach", przewijają się co rusz a to Rzym, a to Konstantynopol, Kordoba, Bagdad...

Polecam szczerze! Oprócz wielu innych, literackich walorów powieści, do oceny których absolutnie nie czuję się powołany, podniósłbym w tym miejscu właśnie owo "odświeżające" spojrzenie na polską historię oraz możliwość przeżycia intelektualnej przygody, wymagającej jednakże podstawowego przygotowania historycznego i pewnego skupienia podczas lektury.