Czy potraficie sobie wyobrazić schody, z których nie da się zejść; przestrzeń, która jest jednocześnie wklęsła i wypukła; ręce rysujące same siebie...? Mnie trudno sobie wyobrazić, a cóż dopiero narysować! Tymczasem Escher to potrafi. Zadziwiające perspektywy, zaskakujące punkty widzenia, przeplatające się przestrzenie - to jego specjalność. I te mozaiki z idealnie pasujących do siebie figur. To nie takie proste.

Patrząc na grafiki Eschera wchodzę w prawdziwy świat wyobraźni, nieskończoności i niemożności. Mam wrażenie, że są to światy stworzone ręką grafika, które mogłyby posłużyć jako ilustracje „Perfekcyjnej niedoskonałości” Dukaja.