Pierwsze na świecie świadectwo ofiary „zbrodni honorowej”.

Souad miała siedemnaście lat i była zakochana. W jej wiosce w Cisjordanii, jak w wielu innych, miłość przedmałżeńska to synonim śmierci. "Zhańbiona" rodzina wyznaczyła szwagra dziewczyny do wykonania wyroku. Zamknięta w sąsiednim pokoju Souad usłyszała werdykt. Następnego dnia robiła właśnie pranie na podwórzu domu. Szwagier zbliżył się do niej i powiedział: "Zajmę się tobą", po czym polał ją benzyną i zapalił zapałkę. Dziewczyna stanęła w ogniu.

W oczach sąsiadów ten mężczyzna był bohaterem, gdyż dokonał „zbrodni honorowej”. Tacy jak on niczym nie ryzykują, rzadko toczy się przeciwko nim śledztwo, jeszcze rzadziej zostają skazani. Na świecie odnotowuje się rocznie ponad pięć tysięcy takich przypadków, a wielu nigdy nie ujawniono.

Potwornie poparzona Souad została cudem uratowana. Zdecydowała się opowiedzieć światu o tym barbarzyństwie mimo grożącego jej niebezpieczeństwa, gdyż wyrok rodziny nigdy nie ulega przedawnieniu.

"Spalona żywcem" jest wstrząsającym świadectwem, ale także wezwaniem. Trzeba w końcu zburzyć milczenie wokół tego tabu i mówić głośno o śmierci tysięcy kobiet. To ofiary prawa mężczyzn.

[Świat Książki, 2004]