Polecam tę książkę zarówno tym, którzy zawodowo zajmują się pomaganiem, jak i tym, którzy potrzebują w walce o swoje zdrowie psychiczne pomocy. Bohaterka dzieli się z czytelnikami doświadczeniami wyniesionymi z siedmioletniej, żmudnej pracy nad własną integracją psychiczną. Zawiedziona mało skuteczną w jej przypadku hospitalizacją i farmakoterapią trafia do gabinetu psychoanalityka i tak zawiązuje się akcja książki...

W autobiograficznej powieści Marie Cardinal pokazuje nam, jak szufladka po szufladce otwiera przy współpracy z analitykiem zakamarki swojego umysłu, by je nazwać i uporządkować. Najogólniej to książka o tym, że psychoterapia ma sens, że szczery, otwarty kontakt z drugim człowiekiem jest lekarstwem, które może przywrócić poczucie rzeczywistości, kiedy na horyzoncie majaczy obłęd. To książka o wewnętrznej sile i zasobach człowieka, o zdolności do odrodzenia, którą można w sobie wskrzesić, jeśli się tego pragnie.