Książka składa się z trzech części. Pierwsza obejmuje okres od 1943 r. do Powstania Warszawskiego, druga opisuje Powstanie, a trzecia okres tuż po wojnie. Dzisiaj, kiedy gloryfikuje się na potęgę Powstanie, przeczytanie, jak to wyglądało w relacji z 1956 r. (rok I-go wydania) naprawdę ma sens. Dziś, po ponad sześćdziedzięciu latach, złe wspomnienia jakby się zatarły, zostało samo bohaterstwo...

W książce pokazane są różne postawy: i bohaterstwo, i tchórzostwo, i poświęcenie bez granic Polsce, i chęć zarobienia na wojnie, i AK-owcy, i AL-owcy...

Trzeba zaznaczyć, że w powieści opisani są głównie mężczyźni, kobiety grają role marginalne. Trzy bohaterki, o których wiemy coś więcej, giną w strasznych okolicznościach.

Na mnie największe wrażenie zrobiła 3 część (ta niesfilmowana), kiedy wspólny wróg już nie jednoczył. Kiedy Polacy działali przeciw Polakom. Kiedy okazuje się, że nie ma żadnego dobrego rozwiązania.

Nie jest to może lektura na lato, ale dzięki niej tak bardzo mogę docenić, że żyję w pokojowych czasach (jakiekolwiek by one były...).