Użytkownik: Maks 05.09.2004 15:54 napisał(a):
Odpowiedź na: W tomiku tym zachwyciła m... | Karibu W zupełności zgadzam się z tą recenzją jeśli chodzi o oszczędność słowa. Wolę to od lirycznych egzaltacji, gdzie wszystko wyłożone czytelnikowi, jakby ten był kompletnym głupcem. Lubię, kiedy ktoś szanuje moją inteligencję i się do niej odwołuje. Tak trzymać.

Użytkownik: kasandra 25.10.2004 21:30 napisał(a):
Odpowiedź na: W tomiku tym zachwyciła m... | Karibu Wiersze Magdaleny Jankowskiej poznałam podczas jej wieczoru autorskiego, który miała w naszym mieście. Na imprezie znalazłam się właściwie przez przypadek, bo zaciągnęła mnie tam koleżanka, która jest miłośniczką poezji. Chodziło więc o dotrzymanie jej towarzystwa, ale kiedy już posłuchałam utworów czytanych przez uczestników warsztatów aktorskich, zdecydowałam się kupić tomik. Nie żałuję tej decyzji,gdyż ich konstrukcja jest bardzo ciekawa i mówią o różnych momentach w życiu chłowieka. One pokazują, jak człowiek myśli o sobie i o innych. Jaki jest w samotności, a jaki przy ludziach. Oto przykład:

jestem ładna mądra
i zasługuję na wszystko co najlepsze

jestem ładna mądra
i zasługuję na wszystko co najlepsze

oczekuję
wszystkiego najlepszego

w końcu jeden wybrał Kopciuszka
drugi Kamillę Parker Bowles

a polski aktor węgierską reżyserkę
i jest z nią szczęśliwy

w każdym
z kolorowych pism
("W końcu" s. 30)

W niewielkim przecież utworze możemy odnaleźć tak wiele z atmosfery naszych czasów. Są to echa różnych poradników osiągania szczęścia i wierzenia w siebie. Są ślady zawsze szczęśliwie zakończonych baśni. Są odpryski doniesień z kolorowych pisma - kto z kim, gdzie i kiedy.Wszystko z pozoru tak pomieszane, że w pierwszej chwili możemy nie wiedzieć o co chodzi. Jednak już przy drugim czytaniu dostrzegamy, że ten natłok błahych informacji służy scharakteryzowaniu sytuacji emocjonalnej osoby mówiącej w wierszu. Przecież ona kpiąc ze wszystkiego bardzo pragnie znaleźć dla siebie nadzieję. Niby z ironią traktuje zaklęcia amatorskiej psychologii, ale tak naprawdę i siebie chce nimi wzmocnić. Z plotkarskiej prasy wie, że książe Karol wolał kobietę starszą i brzydszą od Diany. I znów bohaterka nie przyznakje się do takiego źródła własnego optymizmu, więc ironizuje z lekka porównując przypadek Kamilli do przypadku Kopciuszka. Zaraz potem zostaje w to wmieszany aktor i reżyserka. Dalej jesteśmy w świecie towarzyskich niusów. To krajowa odmiana pary; książe i pani Bowles. Na koniec żart, że są szczęśliwi w "kolorowych pismach", czyli że pozują na szczęśliwych.
W wierszu, który składa się z samych banalności jest właściwie ukryty całkiem poważny portret człowiek zanurzonego w massmedialnej rzeczywistości. Sarka na nią, ma jej dość, ale nie ma możliwości ucieczki. Z drugiej strony wiedzimy, że chociaż nasz współczesny zna mnóstwo recept na udane związki, to ciągle pozostaje kimś niepewnym wzajemności.

Użytkownik: Karibu 21.02.2007 20:06 napisał(a):
Odpowiedź na: Wiersze Magdaleny Jank... | kasandra Magdalena Jankowska wydała nową książkę poetycką, która nosi tytuł "SALON MEBLI KUCHENNYCH". Wiersze w tym tomiku utrzymane są w podobnej poetyce - krótkie, niekiedy przypominają aforyzm,ale ich tematyka związana jest głównie z emocjami towarzyszącymi szeroko pojętemu życiu w rodzinie. Sporo tu smutnych wypowiedzi, chociaż ich smutek tuszowany jest żartem i ironią.

Użytkownik: Karibu 22.08.2007 07:59 napisał(a):
Odpowiedź na: Magdalena Jankowska wydał... | Karibu xxxx