Książka jest zbiorem felietonów pisanych przez Stanisława Lema w okresie od maja 2004 do lutego 2006. Ostatni z nich powstał na dzień przed znalezieniem się autora w szpitalu, z którego nie powrócił już do domu...

Oddając się lekturze "Rasy drapieżców" poznajemy poglądy Stanisława Lema, jego sposób patrzenia na świat i dziejące się na nim wydarzenia. Odkrywamy pomysły twórcy na poprawę życia w Polsce i poza jej granicami. Dowiadujemy się, które znane persony darzył szacunkiem, a za którymi nie przepadał... Autor w felietonach "odkrywa" czytelnikom siebie - pisząc o tym, które ze swoich książek uważa za najlepsze, a których się wstydzi, dziwiąc się, że jego dzieła zrobiły taką furorę, dotarły do tylu ludzi w tak wielu krajach.

Po przeczytaniu "Rasy drapieżców" mam wrażenie, jakbym wysłuchała długiego monologu Stanisława Lema, zdaje mi się, że dzięki lekturze ostatniej książki jego autorstwa poznałam go bliżej.

Wszystkim polecam "Rasę drapieżców".