Reklama w otwartej przestrzeni to jedna z najstarszych i najbardziej zrozumiałych form informowania. Komercyjne komunikaty są wszechobecne – począwszy od rzymskich tablic na murach po dzisiejsze olbrzymie ekrany wideo i laserowe projekcje na Times Square czy Piccadilly Circus.

Książka analizuje to dynamiczne, ekscytujące medium, którego historia pozostaje w dużej mierze nieudokumentowana, i środowisko, w którym jest prezentowana. Daje świadectwo sztuce i geniuszowi dyrektorów artystycznych i copywriterów, którzy poddają pomysły i tworzą przedmioty sztuki w wielkich formatach: na billboardach, karoseriach autobusów, pudłach ciężarówek, wagonach pociągów, budkach telefonicznych, taksówkach czy samolotach.

Reklama zewnętrzna to najtrudniejsze medium, "narażone" na bezustanną ekspozycję. "Poradź sobie z przełożeniem założeń kampanii na plakat, a możesz mieć pewność, że twoja artystyczna wizja sprawdzi się we wszystkich innych mediach" – twierdzą znawcy branży reklamowej. Dzisiejsi twórcy projektują plakaty w wielkich formatach, a mimo to podlegają tym samym ograniczeniom co dawni twórcy, operujący znacznie mniejszymi płaszczyznami. Plakat oddziałuje w środowisku miasta, to jego jedyny kontekst i w przeciwieństwie do reklam prasowych czy telewizyjnych nic go nie wspomaga. I dlatego jedna z jego naczelnych zasad, sformułowana przez Abrama Gamesa, brzmi: "maksimum znaczenia przy minimum środków wyrazu".

[PWN, 2006]