Zwierzęta jedzą po to, by żyć. Współczesny człowiek, szczególnie Europejczyk i Amerykanin, zdaje się żyć po to, by jeść. Wystarczy otworzyć niemal dowolną gazetę, włączyć dowolny kanał telewizyjny, by trafić na artykuł lub program o jedzeniu, reklamę czegoś do zjedzenia bądź... informacje o tym, jak się najskuteczniej odchudzić. Trapiące współczesne społeczeństwa najpoważniejsze problemy zdrowotne, a więc choroby układu krążenia, nowotwory i rzecz jasna otyłość, są bezpośrednio związane z tym, co i ile jemy.

Nasza fizjologia odżywiania jest w dalszym ciągu bardziej dostosowana do menu paleolitycznego niż do produktów z półek supermarketów! To ważkie stwierdzenie stanowi w moim mniemaniu klucz do zrozumienia większości problemów żywieniowych, z jakimi borykają się współczesne społeczeństwa. Bez cofnięcia się w fascynującą historię ewolucyjną naszego gatunku nie sposób wyjaśnić przyczyn narastającej epidemii cukrzycy, podjąć rzeczowej dyskusji na temat programów dietetycznych czy wreszcie ocenić prawdziwości argumentów przeciwników i zwolenników wegetarianizmu.

Nie jestem ani dietetykiem, ani też antropologiem. Moja książka jest propozycją spojrzenia na zmiany, jakie zaszły w diecie człowieka, oczami biologa-ewolucjonisty. Lektura setek publikacji naukowych uświadomiła mi istnienie ogromnej przepaści, dzielącej potoczną wiedzę na temat naszego odżywiania od informacji dostarczanych przez dziedziny nauki związane z biologią ewolucyjną. Mam nadzieję, że uda mi się przynajmniej częściowo zasypać tę przepaść.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 2005]