"Julio, gdzie jesteś?" To druga książka Joy Fielding, do której sięgnęłam. Zachęcona pierwszą przeczytaną książką ("Szepty i kłamstwa") wiedziałam, że nie zawiodę się, jeśli chodzi o pisarstwo tej autorki. Książkę w polskiej wersji wydał Świat Książki. Twarda, krzykliwa okładka, ładny druk, przejrzysty, no i oczywiście obietnica dobrej, trzymającej w napięciu akcji oraz zaskakującego zakończenia to chyba wystarczająca ilość powodów, dla których książka jest ciekawa i warta przeczytania.

I już samo to by wystarczyło. Bo już wiem, jak pisze Joy Fielding. Wiem, że jej bohaterowie to nie kukiełki, a ludzie ze wszystkimi ich kłopotami, uczuciami, pasjami. I tak pewnie skusiłabym się na przeczytanie tej powieści. Ale muszę przyznać, że takiego zakończenia się nie spodziewałam?! I przyznam się wam na ucho, że (czego oczywiście nie polecam i czemu sama jestem przeciw) byłam tak ciekawa, co też mogło się stać z Julią, że nie wytrzymałam (bo pewnie nie miałabym już paznokci, a jakieś krwawe strzępy od skubania), no dooobrze, już piszę, nie wytrzymałam i podejrzałam, jakie jest zakończenie. He! Wgniotło mnie w fotel... Wam i tak nie zdradzę, ale odsyłam do książki. Miłośników prozy psychologiczno-sensacyjnej zapewniam, że warto.

"Julio, gdzie jesteś?" to historia zaginionej dziewczyny, którą aspiracje, zbyt wygórowane ambicje aktorskie zawiodły w ciemne rejony życia i duszy ludzkiej. Czy uda się ją odnaleźć? Czy bliscy jej ludzie dadzą sobie radę z tragedią, jaka dotknęła ich rodzinę? Ile może znieść człowiek w imię miłości? Ile może znieść matka? Pytania pozostawiam bez odpowiedzi. Może sami na nie odpowiecie?