To w istocie jedna z najlepszych fantasy, jakie miałem okazję czytać. Jest to książka o miłości i nienawiści, dwu siłach władających magią. Jest to również książka o tym, jakie różnorodne formy może przyjąć magia. Przypomina mi się jeden cytat: "Magia nie odchodzi, choć czasem zmienia kształt i barwę"*. Któż wie, w czym może być dziś zaklęta?

Najbardziej mi się podobają dwa ostatnie opowiadania: "Śmierć czarownika" i tytułowe. Ostatnie opowiadanie zbioru mówi o nietolerancji i kłamstwach, jakie postulują w społeczeństwie. Najmniej podoba mi się pierwsze opowiadanie.


---
* Anna Brzezińska: "Filary nieba", w: "Wody głębokie jak niebo", wyd. Runa, Warszawa 2005.