J. Fowles, autor "Kochanicy Francuza" i "Maga", wyraża w "Aristos" swe poglądy na życie inspirowane filozofią Heraklita. W świecie, który postrzegał on jako arenę ciągłych i chaotycznych zmian, nadrzędnym dobrem było pojęcie Aristos - osoba lub rzecz najlepsza albo najdoskonalsza w swoim rodzaju. Pisany przez dziesięć lat i dwukrotnie gruntownie przeredagowany, "Aristos" nie tylko ukazuje tematy i problemy tworczości Fowlesa jako całości, lecz również pomaga czytelnikowi wykrystalizować sądy i opinie na temat złożoności dwudziestowiecznej egzystencji.

[Rebis, 1997]