Ostatnio wybrałam się do biblioteki i miałam problem ze znalezieniem ciekawego utworu literackiego. Stałam przed półką z książkami około piętnastu minut, kiedy cudem wpadła mi w ręce "Dziewczyna z pomarańczami". Powieść zapowiadała się obiecująco, ponadto czytałam pozytywne opinie na jej temat w BiblioNETce (pozdrawiam CH!). Co miałam do stracenia? Wypożyczyłam ją i kiedy tylko wróciłam do domu, zabrałam się za czytanie.

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Pisana jest w formie listu do syna od ojca, który zmarł przed laty i nie miał okazji przeżyć szczęśliwych dni ze swoim małym Georgiem. W chwili kiedy chłopiec znajduje list, ma piętnaście lat. Poznaje historię Dziewczyny z Pomarańczami i szuka odpowiedzi na zadane przez ojca pytania.

"(...) Wyobraź sobie, że stoisz u progu (...) wielkiej baśni, wiele miliardów lat temu, kiedy wszystko powstało. Możesz zdecydować, czy kiedyś urodzisz się i będziesz żyć na tej planecie. Nie wiesz, kiedy by to miało być, ani jak długo będziesz mógł tu pozostać, lecz o więcej niż kilkudziesięciu latach i tak nie może być mowy. Wiesz jedynie, że jeśli zdecydujesz się przyjść kiedyś na ten świat, gdy nadejdzie na to pora czy, jak mówimy, gdy »czas się dopełni«, to będziesz również musiał rozstać się kiedyś z nim i wszystko to opuścić (...). Co byś wybrał, gdybyś miał taką szansę? Zdecydowałbyś się żyć na Ziemi przez krótką chwilę, aby po kilkudziesięciu krótkich latach zostać wyrwanym z tego świata i nigdy już tu nie powrócić? Czy też byś z tego zrezygnował? Masz tylko tę alternatywę. Takie bowiem są reguły. Jeżeli wybierasz życie, wybierasz także śmierć"*.

Autor książki - Jostein Gaarder - zadał wiele poważnych pytań, które również mnie zmusiły do refleksji. "(...) Czym jest człowiek, Georg? Ile jest wart? Czy jesteśmy tylko pyłem wiszącym w powietrzu ciskanym na cztery wiatry?"* Odpowiedzi na nie trzeba szukać przez bardzo długi czas, można nawet poszukiwać przez całe życie, a i tak jej nie znaleźć. I oto całe piękno tej powieści; zadano pytania, które skłaniają do myślenia i nieustannego poszukiwania odpowiedzi, dzięki czemu z każdą chwilą zyskujemy nowe doświadczenia, bo "życie to gigantyczna loteria, w której widoczne są tylko wygrane losy"*.

Z żalem skończyłam czytanie tej książki. Jednakże wiem, że z chęcią będę do niej wracać i ponownie czytać mądre słowa Gaardera.


---
* Jostein Gaarder, "Dziewczyna z pomarańczami", tłum. Iwona Zimnicka, Wydawnictwo Jacek Santorski & Co, 2004.