"Ja byłam dzika, mnie ludzie nie obchodzili. Obchodziła mnie tylko moja rozpacz, mój ból, moja muzyka" - powie w chwili rekapitulacji swego życia bohaterka "Cudzoziemki", Róża. Budząc wokół siebie zachwyt i zgorszenie, niepokój i współczucie - jest kobietą, która doświadczyła najgłębszego i tragicznego wyobcowania. Obca światu i ludziom, sztuce i miłości - u kresu swego życia dociera do źródeł swej "cudzoziemskości". Sugestywne i przejmujące tropienie powikłań psychicznych, zdumiewających zachowań, cierpienia i inności Róży - to właśnie najwyższa wartość "Cudzoziemki".

[Wydawnictwo "Książka i Wiedza", 1984]