Reitschuster próbuje wypełnić swoją książką lukę między informacjami prasowymi a "oficjalną" biografią obecnego prezydenta Federacji. Z jednej strony jest to garść faktów (ograniczono je do niezbędnego minimum) z życia Cara Władimira, dających dość ograniczony wstęp do jego głowy. Wycieczka konieczna, by dostrzec lub chociaż zdać sobie sprawę z odmiennej mentalności Rosjan i ich przywódcy. Z drugiej strony autor próbuje odmalować tło za Putinem - toczoną korupcją i dźwigającą ciężkie brzemię historii Rosją. Oba te składniki są wymieszane w przyzwoitej proporcji (mimo wszystko z przewagą tła) i podane w przystępny sposób. Nie sposób nie zauważyć, że Reitschuster jest dziennikarzem - każdy rozdział to jakby kolejny felieton, kolejna relacja z Rosji dla (niemieckich) czytelników. Bardzo często też używa porównań zrozumiałych właśnie dla nich (np. analogia między pewnym programem w telewizji rosyjskiej a niegdysiejszej NRD), aczkolwiek warto zauważyć, że pojawiają się też skromne wątki polskie (przygotowane z okazji polskiego wydania). Trzeba też uczciwie przyznać, że Reitschuster nie silił się na zbytnią obiektywność (odpowiedź "nie wprost" na tytułowe pytanie bynajmniej nie brzmi najoptymistyczniej), co zresztą w tym wypadku mu się ceni. Bo czy możliwe jest obiektywne spojrzenie na postać tak wielowymiarową, jak Putin? Nie wpominając o tym, że zgodnie z rosyjską tradycją tudzież skłonnością do zatajania wszystkiego, co niewygodne, do dających jeszcze szersze spojrzenie faktów nie dane mu było dotrzeć. Częstokroć Reitschuster snuje domysły, przywołuje plotki, powtarza różne niewiarygodnie historie, zazwyczaj o tym uprzedzając. Całość: fakty + domysły + plotki składa się na bardzo interesujący obraz współczesnej Rosji i jej prezydenta.

Świeże, przystępne i bez cukru.