"Krew Elfów" to teoretycznie pierwszy tom sagi o wiedźminie. Teoretycznie, ponieważ saga zaczyna się "Wiedźminem" właśnie. To zbiór opowiadań, i to w nim spotykamy Geralta (i nie tylko) po raz pierwszy.

Co do "pióra" i "treści pełnej pomysłów", to zdecydowanie radziłbym zachować pewien dystans. Owszem, czytelnikom nieoczytanym sprawi saga wiele radości, tym bardziej ambitnym jednak, nudzić się będzie nie w trzecim, ale już w pierwszym tomie.

Opowieść o męskiej wiedźmie to przedni pomysł. Tworzenie coraz dziwniejszych stworów do zabicia to pomysł z czasem irytujący. Konflikt pomiędzy rasami krasnoludów, elfów, ludzi i innych nieludzi to zdecydowanie oklepana idea.

Choć, przyznaję, przeczytałem ów pięcioksiąg od deski do deski i nie odłożyłem go przecież na półkę przerywając czytanie w trakcie... Coś w tym jest.

Moja ocena to 4. Z malutkim plusikiem.