Satti zostawiła za sobą rodzinę, miłość i śmierć, i została Obserwatorem na planecie, której mieszkańców tak bardzo zafascynowała ziemska cywilizacja, iż za wszelką cenę postanowili ją skopiować.

W ciągu zaledwie siedemdziesięciu lat, dzięki nieludzkiej dyscyplinie, mrówczej pracy i rezygnacji ze wszystkich przyjemności, zdołali nadrobić wielowiekowe technologiczne opóźnienia, lecz za opętanie ideą Marszu do Gwiazd zapłacili utratą własnej tożsamości. Bezwzględny aparat państwowy pilnuje, by nikt nie ośmielił się wrócić do starych przesądów: religii, obyczajów, literatury. Fanatycy postępu spalili niemal wszystkie biblioteki; nieliczne uratowane księgozbiory są przechowywane jak skarb w tajnych kryjówkach, o których istnieniu wiedzą nieliczni.

Satti wyrusza w niebezpieczną podróż w poszukiwaniu źródeł prastarej kultury. Ta niezwykła wędrówka przez czas i przestrzeń odciśnie na niej niezatarte piętno.

[Prószyński i S-ka, 2001]