Przymknął oczy, uczynił kopułę nad łazienką nieprzeźroczystą i uniósł się swobodnie w ciepłej, aromatycznej kąpieli. Odbierał oderwane, fragmentaryczne sygnały niepokoju.

...Mieć stawy, które nie zachowują się jak stawy ludzkie...
...Czuć się pogardzanym, odrzuconym przez ludzkość...
...Bezdzietne macierzyństwo...
...Jasne błyski bólu, jasne jak termoluminescencyjne porosty, rzucające swój złocisty blask na ściany biura...
...Ból ciała i duszy...
...Samotny...
...Nieczysty...

[Rebis, 1991]