Nieprzypadkowo zarówno pisarz, jak i książka są napisane w tytule z dużych liter. To jest prawdziwa Książka, napisana przez Pisarza. Grubo ponad tysiąc stron przygody i bogactwa szczegółów, jakie trudno znaleźć w jakiejkolwiek literaturze nam współczesnej. W naszym wirtualnym świecie w modzie są opowiastki krótkie, zabawne lub tragiczne. W zależności od aktualnej "mody" nudne wywnętrzenia pisane przez przedstawicieli jakiejś mniejszości lub subkultury, na siłę promowanych przez koleżanki lub kolegów z gazet, radia i telewizji. Rzadko trafia się coś wartościowego. A "Hrabia Monte Christo" wykracza daleko poza możliwości czy horyzonty takich autorów, mimo że napisany został tak dawno.

To, co zachwyca i urzeka, to opisy oraz szczegóły, których ilość dobrana jest idealnie. Nie za dużo, nie za mało, w sam raz, żeby dokładnie wyobrazić sobie otoczenie, ludzi, sytuacje. Jest też historia opowiedziana przez Dumasa, która wciąga bardzo mocno od samego początku. Obserwujemy głównego bohatera, identyfikujemy się z nim, współczujemy, a po chwili sami zaczynamy żyć pragnieniem zemsty, które towarzyszy bohaterowi przez wiele, wiele stron. Barwne postacie, przewijające się przez kartki książki, śmierć, wiele zwyczajów z tamtejszych czasów, no i rozpalający wyobraźnię niewyobrażalnie wielki skarb. Jest czynienie dobra, jest zemsta. Dantès bierze w swoje ręce rolę Stwórcy i Niszczyciela.

"Hrabia Monte Christo" trafił w moje ręce bardzo późno, dużo później, niż na przykład "Trzej muszkieterowie". Bardzo żałuję, że książki tej nie przeczytałem wcześniej. Dostępna jest też całkiem niezła jej ekranizacja, ale z oczywistych powodów warto film obejrzeć dopiero po lekturze. Książkę stawiam bardzo wysoko na swojej prywatnej liście najlepszych. I szczerze polecam.