Książka tak reklamowana może rozczarować. Mnie nie rozczarowała, przeciwnie. Nie ma ona wiele wspólnego z sensacją i Danem Brownem. Jeśli ktoś czyta ją z takim nastawieniem, musi się rozczarować. Ja odebrałam ją bardziej jako historię wewnętrznej przemiany bohaterki, dla której cudowny obraz jest tylko ramą.

Bohaterka jest z pozoru osobą, której się powiodło w życiu. Niezależna, spełniona zawodowo i nie do końca samotna, czuje, że czegoś jej brakuje. Jej życie zdaje się być pozbawione sensu. I tu pojawia się kardynał, zapowiedź zmian. Więcej szczegółów nie zdradzę.

Książka ta odnosi się do poważnego problemu w naszym życiu, jakim jest religia, a właściwe wiara. Z jednej strony zdaje się ją dyskredytować, ale z drugiej stawia wniosek, że prawdziwy cud obroni się sam, choćby nawet mylnie był przez nas rozumiany. Jeśli chodzi o teorię spisku, to mogę się tylko uśmiechnąć.

Gorąco polecam.