Wiersz został wydrukowany przez polskich akademików we Lwowie 1952 roku w miesięczniku „Semper Fidelis. Miesięcznik Towarzystwa Miłośników Lwowa” za zezwoleniem władzy radzieckiej i przychylnie przez nią przyjęty.

1. Runą w łunach, spłoną w pożarach
Krzyże kościołów, krzyże ofiarne
I w bezpowrotnym zgubi się szlaku
Z Lechickiej ziemi Orzeł Polaków

2. O słońce jasne, wodzu Stalinie
Niech władza twoja nigdy nie zginie
Niech jako orłów prowadzi z gniazda
Rosji i Kremla płonąca gwiazda

3. Na ziemskim globie flagi czerwone
Będą na chwałę grały jak dzwony
Czerwona Armia i wódz jej Stalin
Odwiecznych wrogów swoich obali

4. Zmienisz się rychło w wieku godzinie
Polsko, a twoje córy i syny
Wiara i każdy krzyż na mogile
U stóp nam legnie w prochu i pyle

I znowu ten sam wiersz tylko w innej formie.

1. Runą w łunach, spłoną w pożarach na ziemskim globie flagi czerwone
Krzyże kościołów, krzyże ofiarne będą na chwałę grały jak dzwony
I w bezpowrotnym zgubi się szlaku Czerwona Armia i wódz jej Stalin
Z Lechickiej ziemi Orzeł Polaków odwiecznych wrogów swoich obali

2. O słońce jasne, wodzu Stalinie zmienisz się rychło w wieku godzinie
Niech władza twoja nigdy nie zginie Polsko, a twoje córy i syny
Niech jako orłów prowadzi z gniazda wiara i każdy krzyż na mogile
Rosji i Kremla płonąca gwiazda u stóp nam legnie w prochu i pyle

Link elwen dot. autorstwa wiersza http://www.nasza-gazetka.ch/Menu_NG/ng2001/ng2001_ 3/24_Bulkiewicz_p.htm