Zajmująca historia chirurgii nowożytnej: pierwsze udane operacje, pierwsze ocalone dzięki chirurgicznej interwencji ludzkie istnienia, nadzieje i rozczarowania w walce z bólem i śmiercią; odkrycie motod znieczulania, aseptyki i antyseptyki i zastosowanie ich w szpitalach.

"Stulecie chirurgów" to książka, od której trudno się oderwać, mimo że opisuje często brudne i nieprzyjemne aspekty leczenia. To książka, której bohaterami są chirurdzy różnych krajów, o różnej wiedzy, walczący ze śmiercią w sposób, jaki wydaje im się najlepszy. Książka, której bohaterowie irytująco długo dochodzą do prawd dla nas już oczywistych - że do operacji trzeba się umyć i przebrać, bo poplamiony w czasie poprzednich operacji surdut nie jest odpowiednim strojem.

I nic nie szkodzi, że sugestywne opisy często budzą wstręt - "Stulecie chirurgów" jest książką bardzo dobrą, chociaż nie polecam czytania jej przy jedzeniu, szczególnie początkowych rozdziałów. Czyta się ją z zapartym tchem, pochłaniając stronę za stroną, nie zwracając uwagi na upływający czas.