Po spirali szaleństwa stopniowo w samo jego centrum. Gdziekolwiek by ono było, bo Pynchon nie daje w tej książce żadnych odpowiedzi. A pytań przewija się masa - o kondycję współczesnego człowieka, o to, czym jest sztuka, czym jest szaleństwo itd. "49" to taka wycieczka po wielopoziomowym parku osobliwości (lata 60.) - autor raz nabiera dystansu i ukazuje świat z możliwie najbardziej groteskowych kątów, kiedy indziej potrafi okrutnie grać na emocjach. Ta książka to zdecydowanie wyzwanie - wprost zawalona jest splecionymi ze sobą wątkami, nawiązaniami. Na pewno nie jest to książka, która chce być zapomniana. Raczej z gatunku tych, które przywołuje się z pamięci i trawi się na nowo, za każdym razem coś nowego odkrywając. Prawdziwy skarb.