Za życia nie zaznał ani zainteresowania, ani zrozumienia czytelników. Nazbyt łatwo uznano go za poetę "niezrozumiałego". Nie miał szans wobec obowiązujących w jego czasach wyobrażeń o tym, co jest poezją. Czymże była jego ironia, "znacząca" cisza, skrót i precyzja wobec powszechnej śpiewności i umiłowania prostych, nierzadko kataryniarskich rymów? Dopiero dzisiejszy odbiorca, oczytany w poezji współczesnej, jest w stanie czytać i rozumieć Norwida, a nawet szukać odpowiedzi na jego trudne pytania. Pozostały przecież aktualne...

[Prószyński i S-ka, 2000]