Obecna od dwóch stuleci w myślach i działalności kolejnych pokoleń Polaków wizja narodowej książnicy urzeczywistniła się dopiero w wolnej Polsce.
Rozporządzeniem prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego z dnia 24 lutego 1928 roku ustanowiona została w Warszawie Biblioteka Narodowa.

Biblioteka Narodowa, podległa Ministerstwu Kultury, działająca na podstawie art. 16 ust.4 Ustawy o bibliotekach i Statutu Biblioteki Narodowej, nadanego zarządzeniem nr 4 Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 6 lipca 2000 r., jest centralną biblioteką państwa i jedną z najważniejszych narodowych instytucji kultury. Jej cechę charakterystyczną stanowi wielość i różnorodność funkcji, jakie są jej przypisane. Wypełniając zadania dużej biblioteki naukowej o profilu humanistycznym, pozostaje zarazem głównym archiwum piśmiennictwa narodowego i krajowym ośrodkiem informacji bibliograficznej o książce, znaczącą placówką naukową, a także ważnym ośrodkiem metodycznym dla innych bibliotek w Polsce.

Obecnie zbiory Biblioteki Narodowej należą, podobnie jak przed wojną, do najliczniejszych w kraju. Wśród ponad 7 902 000 jednostek, przechowywanych w końcu roku 2004 w magazynach bibliotecznych, było 161 472 woluminów druków wydanych przed 1801 rokiem, 26 273 jednostki rękopiśmienne (w tym 6887 rękopisów muzycznych), 114 164 druków muzycznych, 403 732 ryciny, fotografie i inne dokumenty ikonograficzne, 101 164 atlasy i mapy, 2 024 436 jednostek dokumentów życia społecznego oraz 2 293 221 książek i 794 806 woluminów czasopism XIX-XXI-wiecznych.

Żródło: Biblioteka Narodowa