Główną postacią książki Andersona „Miasteczko Winesburg”, rodzajem spowiednika miejscowych indywidualności, jest młody, zdolny człowiek, kandydat na pisarza. Z energią i optymizmem szykuje się do podboju świata. I zdawać się mogło, że świat literacki Anderson podbił właśnie swymi „obrazkami z życia w stanie Ohio”. Czas potwierdził prawdę pierwszych głosów krytyki — pisarz zdobył rangę klasyka. Dzisiaj „Miasteczko Winesburg” jest pozycją w ścisłym kanonie prozy amerykańskiej wieku dwudziestego. (...)

Od czasu kiedy Anderson pisał swoje „obrazki”, znikły z pejzażu Ameryki tysiące owych miasteczek, dziesiątki i setki żyją jeszcze rytmem, w którym wiele z rytmu „Winesburga”. Ludzkie dążenia pozostały, owe szaleństwa i „dziwactwa” są niezmienne. Dlatego na ulicach miasteczek i na wielkomiejskich bulwarach spotykamy bohaterów Andersona.

(Z posłowia Michała Sprusińskiego)

[Czytelnik, 1977]