Borys Polewoj debiutował w 1939 roku powieścią "Kuźnia fabryczna". Podczas II wojny światowej był korespondentem wojennym "Prawdy" i towarzyszył walczącej armii na całym szlaku od brzegów Wołgi aż do Berlina. Duży rozgłos zyskały jego reportaże, będące zapisem gorzkich dni odwrotu, radości zwycięstw oraz bohaterstwa radzieckich żołnierzy i ludności cywilnej.

Na dorobek literacki Polewoja składa się pięć powieści i piętnaście tomów opowiadań i scenariuszy. Za "Opowieść o prawdziwym człowieku", opartą na autentycznych wydarzeniach, pisarz otrzymał w 1947 roku nagrodę państwową.

Treścią książki są losy młodego lotnika radzieckiego, który, zestrzelony, utracił obie nogi. Dzięki woli i hartowi ducha odnosi zwycięstwo nad własnym kalectwem. Książka tchnie wiarą w możliwości człowieka, ukazuje jego życie w heroicznym wymiarze.

[Książka i Wiedza, 1985]