Użytkownik: cosette 10.09.2009 18:20 napisał(a):
Odpowiedź na: - Och, naprawdę! - zawoła... | dzony Ja zwróciłam również uwagę na poprzedni fragment:
"Z trudem, ale jednak udało się Łucji zrozumieć sens pierwszych słów. A było tam napisane: >Niezrównane zaklęcie, by uczynić ją piękną ponad wszystkie śmiertelne<. (...) >Wypowiem to zaklęcie<, pomyślała Łucja. >Nic mnie to nie obchodzi, zrobię to<. Pomyślała >nic mnie to nie obchodzi<, bo wyraźnie czuła, że nie powinna tego robić. Ale kiedy spojrzała na pierwsze słowa zaklęcia, tam gdzie- jak była całkiem pewna- nie było żadnego obrazka, zobaczyła wielki łeb Lwa, TEGO Lwa, samego Aslana, patrzącego wprost na nią. (...)Aslan ryczał, ryczał tak, że widziała prawie wszystkie jego zęby. Łucję ogarnęło takie przerażenie, że szybko przewróciła kartę."