Stephen King, znany milionom czytelników na całym świecie przede wszystkim jako autor bestsellerowych, zazwyczaj bardzo obszernych powieści, ma w swoim dorobku również wiele fantastycznych opowiadań. "Szkieletowa załoga" to zbiór jego krótkich utworów z lat 1966-1983; najstarsze pisał osiemnastolatek stawiający pierwsze, nieśmiałe kroki na ścieżce wiodącej ku profesjonalnemu pisarstwu, najnowsze - dojrzały twórca, jeden z najpoczytniejszych współczesnych pisarzy na świecie.

Z pewnością niektóre z zawartych w "Szkieletowej załodze" opowiadań - choćby "Ballada o celnym strzale" lub "Mgła" - mogłyby rozrosnąć się do rozmiarów całkiem pokaźnych powieści. Fakt, że pozostały opowiadaniami, wcale jednak nie osłabił ich wymowy, nie zubożył ich ani nie pozbawił atrakcyjności. Inne, takie jak "Babcia" albo "Zjawi się tygrys", stanowią mistrzowskie etiudy grane na jednej tylko strunie, z której mistrzowska ręka autora potrafi jednak wydobyć bogactwo brzmienia, jakiego nie powstydziłaby się orkiestra symfoniczna - naturalnie brzmienia groźnego, niepokojącego, docierającego do najgłębszych zakamarków duszy i budzącego drzemiące tam lęki.

Sam Mistrz tak określa różnicę między powieścią a opowiadaniem: "Lektura powieści pod wieloma względami przypomina długi satysfakcjonujący romans" - pisze we wstępie. - "Opowiadanie przypomina ukradkowy pocałunek w ciemności z nieznajomym."

Jeżeli ktoś rozpoczął przygodę z niezwykłą twórczością Stephena Kinga od romansu z którąś z jego wielosetstronicowych powieści, na pewno z ochotą sięgnie po tom z opowiadaniami. Dla czytelników, dla których jest to pierwsze spotkanie z jednym z najpopularniejszych i najbardziej renomowanych pisarzy drugiej połowy XX wieku, tych kilkanaście drapieżnych, mrocznych, niepokojących pocałunków może stanowić nieodpartą zachętę do nawiązania znacznie dłuższego, wielotomowego romansu...:)