Ta magiczna opowieść wprowadza nas w świat ubogiej murzyńskiej dzielnicy, w realia walki o pracę i przetrwanie. To świat ludzi prostych, biednych, gwałtownych i porywczych aż do okrucieństwa. Skrajną nędzę, polityczne rozruchy, smutki i radości oglądamy oczyma dziecka żyjącego na pograniczu świata rzeczywistego i świata duchów. Nie wiadomo, gdzie kończy się prawda, a zaczyna fantazja, oba światy są nierozerwalnie ze sobą związane. Atmosfera Afryki przeniknięta jest brudem, upałem, potem, magią i wiarą w zabobony.

Największe wrażenie robi sposób przedstawienia rzeczywistości, jest ona zupełnie obca, wręcz niewyobrażalna, lecz dla Azaro jest czymś naturalnym i oczywistym, co jeszcze bardziej szokuje.

Bardzo poetycki, plastyczny sposób snucia opowieści sprawia, że książka na długo zapada w pamięć.