Poruszająca historia człowieka zmagającego się z głębokim egzystencjalnym lękiem i zarazem poetycka opowieść o melancholii, poszukiwaniu jej źródeł i o trudnym nad nią zwycięstwie.

Bohater powraca do pozbawionego radości dzieciństwa, wspomina rodzinne rytuały, domowy matriarchat i schorowanego ojca, sadystyczne nauczycielki i mężczyzn, którzy na siłę chcieli uczyć go życia. W błahych zdarzeniach, z pozoru nic nieznaczących doświadczeniach odnajduje ową atmosferę grozy, bierność, lęk przed dorosłością, z których wydobędą go dopiero spełniona miłość i ojcostwo. To wieloznaczna, oniryczna opowieść bliska poematom prozą.

"»Harar« z całą pewnością przekracza wszystko to, co do tej pory Radosław Kobierski osiągnął zarówno w swoich tomach poezji, jak i w debiutanckich opowiadaniach; wygrywa swe nieograniczone możliwości poetyckie, a jednocześnie koordynuje je w »kryształy zimnych form« narracyjnych".
Wojciech Kuczok

[Wydawnictwo W.A.B., 2005]