Książka ta jest bardzo potrzebna. Rodzice polskich narkomanów nie są już wprawdzie tak beznadziejnie samotni, jak byli w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, zanim jednak znajdą instytucje mogące im pomóc, upływa często cenny czas, w którym można by już podjąć terapię chorej osoby i jej rodziny. Zawarte w książce informacje, adresy instytucji i zwierzenia rodziców, którzy przeszli przez piekło, mogą stać się pomocą dla osób, których dzieci są uzależnione lub które chcą tego niebezpieczeństwa uniknąć.

[Wydawnictwo W.A.B., 1999]