Użytkownik: KasiaFu 28.01.2009 20:38 napisał(a):
Odpowiedź na: Autorka jest laureatką Li... | margot. Książkę czytałam, ale nie oceniłam (na razie). Jest tak różna od tego, co do tej pory czytałam, że nie potrafię się do niej ustosunkować. Napisana niesamowitym językiem, forma powalająca... Naprawdę robi wrażenie, nie da się przejść obok niej obojętnie. Zamierzam przeczytać jeszcze parę pozycji tej autorki i wyrobić sobie zdecydowane zdanie na temat jej twórczości.
Ale jedno wiem na pewno - warto sięgnąć po tą książkę.

Użytkownik: moremore 29.01.2009 00:14 napisał(a):
Odpowiedź na: Książkę czytałam, ale nie... | KasiaFu Hm, a ja wiesz, po przeczytaniu jej paru książek, nie chcę więcej. Właśnie z powodu klimatu, w jakim pisze. Przeczytałam Wykluczonych, Amatorki i Pianistkę. Wszędzie jest to samo, ten sam przytłaczający, duszący nastrój, potworni bohaterowie, prymitywni lub nadwrażliwi, osaczeni, poranieni, skazani, miotający się, osamotnieni, nierozumiani, cierpiący. Wszystko zawsze się kończy tragicznie, jeśli nie śmiercią, to upadkiem, poniżeniem, nie ma dobrego rozwiązania. Przez filtr Jelinek, społeczności, w jakich funkcjonują jej postacie, to skłębiona tłuszcza kołtuństwa i kompleksów, pożądań i słabości.
Nie należę do czytelników oczekujących wesoło mrugającego słoneczka i cudownych rozwiązań, ale też po trzech pozycjach Jelinek, z całym szacunkiem dla jej poświęcenia, dla jej talentu (pisze o sprawach trudnych i bardzo sprawnie, warsztat ma naprawdę wyjątkowy, własny wyrazisty styl), po kolejne jej książki prędko nie sięgnę. Już wiem, co znowu będzie mi chciała powiedzieć i w jaki sposób. Taki negatywny komunikat, który podcina nogi. No, może jak mnie zemdli ze szczęścia i będę potrzebowała odtrutki, może wtedy :) A na serio, jestem ciekawa, na ile Tobie Kasiu starczy odporności.

Użytkownik: KasiaFu 30.01.2009 11:08 napisał(a):
Odpowiedź na: Hm, a ja wiesz, po przec... | moremore Ja, po przeczytaniu Amatorek, miałam podobne odczucia. Wszystko takie pesymistyczne, negatywne przyprawione cynizmem. Czytając tę książkę odnosiłam wrażenie, że lepiej być nie może i nie będzie, niezależnie od tego jak bohaterki postąpią. Mężczyźni są prymitywni, brutalni, a kobiety takie biedne, pełne niemocy, a mimo to tak mocno od nich uzależnione i nie potrafiące wyobrazić sobie życia bez nich. Taka wizja jest naprawdę przytłaczająca.

Jednak mnie zaciekawił bardzo styl w jakim pisze Jelinek. Na razie się więc nie zniechęcam. Chciałabym przeczytać jeszcze Pianistkę ( i obejrzeć film), a potem zobaczę czy będę miała ochotę i siłę ;) na ciąg dalszy...

Użytkownik: iamone 07.10.2010 09:07 napisał(a):
Odpowiedź na: Autorka jest laureatką Li... | margot. To druga książka Jelinek, z jaką się zetknęłam. Pełna bólu i pesymizmu? Tak, ale czyż w prawdziwym życiu nie zachodzą między ludźmi takie właśnie relacje, jak w tej powieści? Przygnębiająca dla osób, którym wydaje się, że takie obraz kobiet, ich relacji z mężczyznami i świata w ogóle jest tylko wymysłem autorki. Bolesna dla kobiet, które w bohaterkach odnajdą fragment siebie.