Akcja tej książki rozgrywa się około XV wieku przed naszą erą, u schyłku epoki brązu. Egipt jest u szczytu swej potęgi, a Mykeny (w których rozpoczyna się akcja) są niewielkim państwem-miastem przewodzącym koalicji greckich polis skierowanej przeciwko Atlantydzie.

Atlantyda jest w tej powieści imperium morskim, władającym Kretą i wieloma innymi wyspami Morza Śródziemnego, Jońskiego i Egejskiego. Ich stolica położona jest na wyspie Thera. Przedstawiciele kultury minojskiej są w niej ukazani jako Atlantydzi.

Akcja książki obraca się wokół możliwości dostępu do złóż ówczesnego surowca strategicznego - cyny, niezbędnej do produkcji brązu. Powierzchniowe jej złoża występują rzadko. W Europie i basenie Morza Śródziemnego występują głównie w górach dorzecza Dunaju i na Wyspach Brytyjskich. Atlantydzi czerpią ją w dorzeczu Dunaju, więc ich greccy rywale muszą wyprawiać się po nią aż do dzisiejszej Wielkiej Brytanii.

Książka jest niezła, choć nie jest to lektura porywająca. Za to zawiera mnóstwo szczegółowych informacji na temat tamtych czasów. Gwarantem ich rzetelności jest jeden z autorów - Leon Stover, na co dzień historyk specjalizujący się w epoce brązu.

Moim zdaniem trochę tej książce zaszkodził upływ czasu (wydano ją w 1972 r.). Wtedy bardzo modna była teoria przypisująca odkopane właśnie ruiny minojskiego miasta na wyspie Thera, Atlantydzie. Dziś jest to mocno wątpliwa hipoteza. Niemniej, jeśli ktoś jest ciekaw tamtych czasów, to czasu spędzonego na tej lekturze na pewno nie uzna za stracony.