Użytkownik: cuayatl 03.04.2006 22:41 napisał(a):
Odpowiedź na: Bohaterem powieści jest p... | silent_hill och, jak miło, że wydawca zdradził nam koniec książki.. naprawdę, powinniśmy mu chyba posłać czekoladki w ramach niebywałej wdzięczności :P jeden z beznadziejniejszych opisów z okładki, jaki w życiu widziałam

Użytkownik: joanna.syrenka 03.04.2006 22:48 napisał(a):
Odpowiedź na: och, jak miło, że wydawca... | cuayatl :)))))

Użytkownik: beholt2000 10.06.2006 20:28 napisał(a):
Odpowiedź na: Bohaterem powieści jest p... | silent_hill Rzeczywiście - opis nie jest zbyt bystry...
Ale książkę przeczytać naprawdę WARTO!

Użytkownik: mariolawiki1 13.04.2013 20:30 napisał(a):
Odpowiedź na: Bohaterem powieści jest p... | silent_hill Jedna z najtrudniejszych, ale i najlepszych pod względem emocjonalnym książek, z jakimi dane mi się było zapoznać.

Przeczytałam gdzieś, że jest to powieść dla masochistów. Dużo w tym racji, gdyż autor podstępnie ugaszcza czytelnika w samym piekle. Podstęp polega na tym, że na początku wszystko wydaje się niemal w porządku - główny bohater jedynie ekscentryczny, jego żona może zbyt wyrachowana i bezemocjonalna, ale pomimo wszystko - "w normie". Z każdą kolejną przeczytaną stroną zaczynamy jednak zauważać, że coś się zmienia i zaczyna dziać niepokojącego z postaciami, wkraczamy w koszmar, którego końca nie widać, stajemy się świadkami niezwykłego okrucieństwa, szaleńczego, nieokiełznanego, uniemożliwającego jakąkolwiek komunikację pomiędzy stronami konfliktu. Każda z postaci (nawet tych dalszoplanowych) jest wykoślawiona, stanowi swoją własną karykaturę i do końca nie wiadomo, czy była taka zawsze, czy stała się taką wskutek wydarzeń, gdyż trudno normalnemu człowiekowi pogodzić się z tym, że może istnieć zło w najczystszej postaci.
W przeciwieństwie do świata wykreowanego przez Kafkę, u Canettiego nie ma ani jednego pozytywnego bohatera. Toteż nie ma żadnej odskoczni, która umożliwiłaby złapanie oddechu i nabranie sił przed dalszą lekturą (chyba, że odłożymy książkę). Coraz głębiej zanurzamy się w szaleństwie i absurdzie, do samego końca bezsilnie przyglądamy się rozwojowi wypadków, co jest w tym najtrudniejsze i najboleśniejsze. Możemy bowiem tylko obserwować, nie mamy odrobiny siły sprawczej, aby umniejszyć zło, nie jesteśmy w stanie niczemu zapobiec, niemoc dodatkowo potęguje mroczną, lepką i duszną atmosferę całości.

Na koniec dodam, że postać Teresy napawa mnie odrazą i bezgranicznym obrzydzeniem.

Użytkownik: Louri 05.12.2013 14:32 napisał(a):
Odpowiedź na: Jedna z najtrudniejszych,... | mariolawiki1 Interesujący opis - przypomina mi film "Twin Peaks: Fire walk with me", gdzie cały film właśnie przesycony jest jakimś prawie namacalnym złem. Oraz przywodzi mi na myśl Plugawy ptak nocy (Donoso José) - ta książka przypadła mi do gustu, choć jest ciężka w odbiorze - ciekaw jestem, czy powieść Canettiego jest jakoś podobna?