Pierwszy raz po tę książkę sięgnęłam, gdy byłam w pierwszej klasie szkoły podstawowej, a potem w każdego Sylwestra (w każdym bądź razie tuż po Świętach Bożego Narodzenia, gdy padał śnieg) czytałam "Opowieści z Narnii" po raz kolejny. Co ciekawe - "Opowieści..." nigdy mnie nie znudziły.

Seria opowiada o magicznej krainie - Narnii. W pierwszym tomie wejście do niej znajduje się w starej szafie, a odkrywa je Łucja, najmłodsza spośród czwórki rodzeństwa. Początkowo Edmund, Piotr i Zuza uważają, że ich młodsza siostra wszystko to wymyśliła. Wkrótce jednak okazuje się, że dziewczynka mówiła prawdę, a kraina zwana Narnią potrzebuje pomocy ze strony dzieci.

Wspaniała książka opowiadająca o odwadze, miłości i wierności wobec swoich przekonań. Gorąco polecam, zwłaszcza na długie zimowe wieczory, kiedy łatwo wczuć się w klimat Narnii.

(PS. Nie widziałam jeszcze filmu, ale mimo to proponuję najpierw sięgnąć po książkę, która jest m.in. wspaniała właśnie dlatego, że zmusza do wyobrażania sobie tego wszystkiego, Narnii).