„Middlesex” Jeffreya Eugenidesa to książka pod każdym względem niezwykła. Otrzymał za nią Nagrodę Pulitzera za rok 2002. I trudno się temu dziwić. Ja tą powieścią jestem po prostu oczarowana.

Książka jest opowieścią o greckich imigrantach, którzy przybywają do Ameryki, by tam rozpocząć nowe życie. Ale czy naprawdę tego chcieli? Raczej nie. Zmusiła ich do tego sytuacja polityczna kraju. I tak do Detroit przybywają świeżo poślubieni Lefty i Desdemona Stephanides. Wydawałoby się, że to zwyczajne młode małżeństwo, szukające szczęścia na innym kontynencie. Jednak to tylko pozory... Lefty i Desdemona skrywają w sobie wielką tajemnicę, a mianowicie - są rodzeństwem. Ponadto małżonkowie-rodzeństwo są nosicielami pewnego tajemniczego genu, o którym nie wiedzą, a który w przyszłości ujawni się w ciele ich wnuczki. W tym momencie mogłabym opowiedzieć, co to za gen i jakie są następstwa jego ujawnienia się, ale nie zrobię tego:) Powiem tylko tyle, że gen budzi się w ciele dojrzewającej dziewczyny i zaczyna komplikować całe jej życie.

Książka Eugenidesa obejmuje opis życia trzech pokoleń grecko-amerykańskiej rodziny. Akcja rozpoczyna się w latach 20., a kończy w 70. XX wieku. Dzięki temu możemy być obserwatorami społecznej, politycznej i gospodarczej sytuacji Stanów Zjednoczonych na przestrzeni pięćdziesięciu lat (czasy prohibicji, okres świetności Detroit - Samochodowego Miasta, bunty na tle rasowym w latach 60., rewolucja seksualna).

Specyficzny jest również narrator. O swojej rodzinie opowiada, będąc już dojrzałym mężczyzną. Opisuje wnikliwie to, co działo się przed jego narodzinami, opisuje moment zapłodnienia, a następnie swoje narodziny. Próbuje „wchodzić” w ciała innych bohaterów, by opisać to, co czują. Mniej więcej do połowy książki narracja przypomina mi sposób pisania Rushdie'ego w „Dzieciach północy” (to również jedna z moich ulubionych książek).

Na koniec przytoczę opinie o książce, znajdujące się na okładce:

„Głęboko poruszający portret burzliwego wtapiania się pewnej rodziny w Amerykę dwudziestego wieku.” /The New York Times/

„Wielka, zuchwała, wyśmienita powieść...dociera do tych miejsc, gdzie nieliczni tylko narratorzy mają odwagę stąpać... liryczna i znakomita.” /The Boston Globe/

„Epopeja... Ta dająca ucztę dla ducha powieść jest fascynująca pod względem wyobraźni i zdumiewająca pod względem wrażliwości.” /People/

Cóż więcej można powiedzieć... „Middlesex” to ponad 600 stron świetnej literatury. To książka o miłości, przyjaźni, buncie, a także sile, która tkwi w każdej rodzinie. Uczy tolerancji i akceptacji. Przypomina, że każdy z nas jest człowiekiem, niezależnie od tego, jacy jesteśmy na zewnątrz. Mam nadzieję, że udało mi się przekonać Was do sięgnięcia po tę pozycję.