Wszystko zaczyna się jak w bajce... Wiecznie zabiegana, wychowująca dwie córki Jenny boryka się z ciężkim losem samotnej, pracującej matki. Do czasu, aż na jej drodze staje Erich - sławny, przystojny, szarmancki i bajecznie bogaty malarz. Między obojgiem błyskawicznie wybucha wielkie uczucie, potęgowane przez fakt nieprawdopodobnego podobieństwa Jenny do ukochanej, przedwcześnie zmarłej matki Ericha. Po zaledwie kilku tygodniach znajomości Jenny przyjmuje oświadczyny malarza, porzuca swoje trudne życie i wraz z dziewczynkami przenosi się na jego farmę. I tu bajka się kończy. Zamożna rezydencja staje się dla kobiety pułapką, idealny mąż zachowuje się bardzo dziwnie, w dodatku w okolicy rozgrywają się coraz to nowe, tragiczne wydarzenia i to właśnie Jenny zdaje się być ich przyczyną.

Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Fabuła wciąga, nie raz zaskakuje i trzyma w napięciu. Jednak denerwujący jest styl książki. Już sam poczętek jest kompletnie nierzeczywisty. Ponadto autorka dość powierzchownie podeszła do przeżyć bohaterki. Jenny niczemu się nie dziwi, wszystko potrafi sobie wytłumaczyć w jakiś irracjonalny sposób. Dramatyczne przeżycia są kwitowane kilkoma obojętnymi zdaniami. Ponadto niesamowicie płytkie wydają się rozmowy głównych bohaterów. Czytelnik podświadomie czuje, że powinny się między nimi rozgrywać jakieś ogromne emocje, napięcia. Tymczasem ich rozmowy sprowadzają się przede wszystkim do ciągłego wyznawania sobie nawzajem uczuć i zapewniania o swojej ogromnej miłości...

Polecam książkę na długie, zimowe wieczory. Większych wzruszeń ani przeżyć we mnie nie wzbudziła, ale po męczącym dniu doskonale nadaje się na chwilę relaksu.