"Rien na va plus" ukazała się w 1991 roku nakładem wydawnictwa Poprzeczna Oficyna i została uhonorowana Nagrodą Kościelskich. Przetłumaczona na język francuski i wydana przez Noir Sur Blanc książka zyskała uznanie krytyki francuskiej. W wydaniu węgierskim "Rien na va plus" cieszyło się dużym powodzeniem, a krytycy stawiali autora powieści na równi z noblistami. Jesienią "Rien na va plus' Andrzeja Barta powraca do polskich czytelników wydana przez Wydawnictwo Literackie.

"Rien na va plus" jest książką dla koneserów i smakoszy, którzy potrafią rozkoszować się stylem, grą konwencji i aluzjami do znanych z historii i literatury postaci. Narratorem powieści jest „świadomość” włoskiego księcia d’Arzipazzi, diabelskim sposobem przeniesiona na płótno obrazu. Obraz trafia do Polski i przez blisko dwieście lat przebywa wśród nas, dziwiąc się i podziwiając. Cywilizacyjna konfrontacja obserwacji włoskiego libertyna z historią Polski to pretekst do niekończących się zabawnych, ironicznych, a często jakże trafnych komentarzy i spostrzeżeń na temat patriotycznych stereotypów.

Czyta się to nie tylko z zapartym tchem, co dawniej bywało najkrótszą i najpewniej wróżącą sukces recenzją, ale i z nieustannym rozbawieniem i podziwem dla pisarskich umiejętności Barta.

Andrzej Bart to niezwykła postać polskiej literatury, unikająca dotąd kontaktów z mediami. Znany jako autor powieści "Człowiek, na którego nie szczekały psy", 'Rien ne va plus", "Pociąg do podróży". Jako Paul Scarron jr napisał "Piątego jeźdźca Apokalipsy". Jest także dokumentalistą i autorem scenariuszy filmowych.

[Wydawnictwo Literackie, 2005]