Książka składa się z dwóch części. W pierwszej znajdujemy oryginalne dokumenty ze sprawy Rivière'a, w tym jego słynny pamiętnik, w drugiej eseje analizujące z różnych punktów widzenia istotę tej sprawy oraz związane z nią zagadnienia. Druga część jest, moim zdaniem, trochę przyciężka, zwłaszcza dla osoby, która nie studiowała socjologii, kulturoznawstwa ani żadnego kierunku pokrewnego i nie przywykła do specyficznego języka tych nauk (ja studiuję prawo i ten język jest mi zupełnie obcy). Część pierwszą uważam za bardzo ciekawą, szczególnie pamiętnik Rivière'a, uważam, że jest to książka, która każdego zaskoczy i skłoni do zastanowienia się nad rzeczami, które do tej pory wydawały mu się oczywiste. Niesamowite jest dla mnie też to, że Rivière - niewykształcony chłop z pierwszej połowy XVIII wieku - ma tak zajmujący styl pisania; szkoda, że o wiele lżejszy i ciekawszy niż styl samego Foucault...