Ponieważ jestem historykiem z wykształcenia, przyniesioną z biblioteki książkę przeczytałem. Początkowo uważałem, że jest to paszkwil na papiestwo, ale książka odzwierciedla opisywane czasy. Znaczący papież, który dokonał podziału świata nieeuropejskiego między Hiszpanię i Potugalię - Alexander VI (przedtem kardynał Rodrigo Borgia - jest opisywany dość sympatycznie, mimo bezeceństw, jakich się dopuścił. - Podobnie jak Ojciec chrzestny.

Nieprzygotowany czytelnik jednak się oburza na papiestwo ze wzlędu na "bezeceństwa", jakie w opisywanych czasach miały miejsce. Niektóre sceny wydają sie jednak czystą fatazją autora, który przy pisaniu tej książki zmarł. A dokoczyła ją jego przyjaciółka.

Wyniosłem z lektury przekonanie, że społeczeństwo się kształtuje bardzo ewolucyjnie, silnie meandrując. Nie-historyk nie powinien tej książki czytać, gdyż nie można oceniać mentalności ludzi sprzed 500 lat widząc ją z dzisiejszego poziomu.