Czy jest ktoś normalny? To właściwie główne pytanie po przeczytaniu książki. Bohater - młody psycholog - decyduje się na głębszą obserwację pacjentów, w czym ma mu pomóc pobyt na oddziale psychiatrycznym w roli pacjenta. Przy czym praktycznie nikt z personelu nie jest wtajemniczony w owo przedsięwzięcie, co uwiarygodnia je jeszcze bardziej. Historia zresztą jest oparta na faktach.

Szybko przekonujemy się, jak niewiele nas dzieli od osób z "problemami" psychicznymi. Doskonale przedstawiono tutaj sytuację na oddziale, a także stosunki między pacjentami a "opiekunami" oraz wśród samych pacjentów. Zakończenie - bardzo niepokojące.

Książka skłania do refleksji nad własną kondycją psychiczną i każe nieco inaczej spojrzeć na problem osób "niezbyt" normalnych.