W powieści "Gdy w raju padał deszcz" autor opisuje dzieje dwojga młodych ludzi, praskich inteligentów - filozofa i absolwentki psychologii - którzy uciekają od zgiełku i problemów wielkiego miasta i w uroczej dolinie w górach Szumawy zamierzają otworzyć hotel dla turystów. Perypetie bohaterów, nie przyzwyczajonych do życia na wsi, ich trudne, ale jednocześnie zabawne zmagania z przeciwnościami losu i własną bezradnością, a przede wszystkim wielka miłość tej sympatycznej pary stanowią treść powieści utrzymanej w formie pamiętnika bohaterki, napisanej lekko, ciekawie, z dużym poczuciem humoru.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974]