Książka przełamująca stereotypy myślenia o Rosji. Fascynujący dziennik podróży przez Wyspy Sołowieckie, miejsce, gdzie historia rosyjskiego mistycyzmu miesza się z ponurą historią łagrów. Świat pomiędzy wspaniałym Monastyrem a więziennymi barakami łagrów. Oddalona od cywilizacji kraina cudów, wpisana na listę UNESCO. Pełne kolorów, zapachów i dźwięków opisy przeprawy przez Kanał Białomorski, soczyste spostrzeżenia obyczajowe i nieprawdopodobne historie ludzi, którzy pozostają tam, ponieważ sowiecka Rosja o nich zapomniała, a nowa Rosja nie chce o nich pamiętać.

"Wołoka" to szlak, ścieżka, którą idzie się po raz pierwszy, podróż w dziewicze rejony. Niezwykle żywa relacja, podbudowana odkrytymi przez autora źródłami historycznymi, które odkrywał i studiował w bibliotekach monastyrów. Autor "Wołoki" bez wahania porzucił Europę i wszelkie dobra konsumpcyjnej cywilizacji, zamieszkał na Sołowkach, podróżuje i opisuje ten dziwny, niejednoznaczny świat, jego prehistorię i najnowsze dzieje. Autor "Wołoki" dotarł nie tylko do zapomnianych, położonych "na końcu Rosji" miejsc, ale również nowych źródeł historycznych, które stanowią odwrotność listów o Rosji de Custine'a.

Zrozumienie miejsca, czasu i ludzi, obalenie stereotypów w postrzeganiu Rosji. Analiza historii, która burzy obraz znany z "Innego świata" Herlinga-Grudzińskiego i z "Archipelagu Gułag" Sołżenicyna.

[Wydawnictwo Literackie, 2005]