Książka nie najłatwiejsza w odbiorze - przy czytaniu pierwszy raz wydawała mi się ona przeciętna, a nawet trochę nudna. Niemniej jednak na tyle mnie wciągnęła, że sięgnąłem po nią drugi raz... trzeci... czwarty... Do chwili obecnej przeczytałem ją około czterdziestu (40) razy i jest to bezsprzecznie jedna z moich ulubionych książek. Masa aluzji i odwołań, świetny humor sytuacyjny i niezły słowny (mam wrażenie, że w angielskim oryginale byłby jeszcze lepszy, ale za niego dopiero się zabieram :) ).

W książce są opisane przygody młodego skrytobójcy Teppica, podręcznej Ptraci, pewnego wielbłąda i maaasa matematyki (w tym kwantowej). Pojawia się też Cohen i ucieka pewien żółw, a wszystko przez zabawę w ostrzenie żyletek... :D. Zapraszam do czytania!