Sięgnęłam po tę książkę po przeczytaniu "Zbrodni i kary" i zakochałam się w twórczości Dostojewskiego. To genialny psycholog, obnażający czytelnikowi duszę i umysł bohaterów.

"Idiota" nie jest powieścią łatwą, jest także książką obszerną, ale mnie wciągnęła bez reszty. 660 stron pochłonęłam w niecały tydzień.

Głównym bohaterem jest książę Myszkin, tytułowy Idiota. To człowiek o niezwykle szlachetnym sercu i wielkiej mądrości, którą tylko nieliczni potrafili dostrzec. Powieść rozpoczyna się w momencie, gdy bohater wraca do Rosji po długoletnim pobycie w Szwajcarii, gdzie leczył się na epilepsję. Odnajduje daleką krewną i próbuje znaleźć sobie miejsce w nowym środowisku. Jednak zostaje wplątany w zawiłe losy swoich krewnych. Nikt nie interesuje się nim i nie stara się pomóc. Jest wykorzystywany i traktowany jak idiota.

Dostojewski wzorował księcia Myszkina na Chrystusie, gdyż bohater był swego rodzaju męczennikiem. Z każdej strony doznawał krzywd, a jednak wybaczał, nigdy nie miał do nikogo żalu.

Książka wzrusza, mnie poruszyły do głębi losy księcia Myszkina i bulwersowało mnie zachowanie ludzi go otaczających. Polecam tę powieść każdemu. Warto!!!