"Stowarzyszenie Umarłych Poetów" to książka, którą można przeczytać jednym tchem. Opowiada o perypetiach uczniów i ich nauczyciela, który, zamiast uczyć ich języka angielskiego, każe wyrwać wszystkie kartki z książki do przedmiotu i pokazuje jak trzeba żyć, przedstawiając im motto "carpe diem".

Polecam. To naprawdę jedna z nielicznych lektur szkolnych (obok "Małego Księcia"), która potrafi czegoś nauczyć, skłonić do myślenia, zastanowienia się nad swoim życiem.